Przekroczenie masy startowej ponad limit podany w danych technicznych skrzydła (“Masa pilota z wyposażeniem”) zwiększa ryzyko wypadku w przypadku błędu pilota. Ryzyko jest tym większe, im mniejsza jest powierzchnia skrzydła w stosunku do masy startowej – czyli w paralotniach typu Snake XX, Hadron XX, a także Snake i Hadron 1.1.
Przez lata obecności paralotni z profilem samostatecznym, piloci przyzwyczaili się do wysokiej tolerancji tych paralotni na błędy pilota, w tym i na ponadstandardowe obciążanie skrzydła. Te przyzwyczajenia powstawały gdy typowym rozmiarem paralotni dla pilota paramotorowego o masie startowej do 130 kg, był Nucleon o powierzchni 27 m2. Przy takiej konfiguracji obciążenie na 1m2 powierzchni skrzydła wynosiło 4,8 kg, a w przypadku przeciążenia paralotni o 20 kg wzrastało do 5,5 kg. W tych konstrukcjach przekroczenie maksymalnej masy startowej mimo że niedozwolone, nie powinno powodować większych problemów.
Wraz z rozwojem technologii projektowania rosła wydajność nowych paralotni dzięki czemu stawało się możliwe spełnienie życzeń doświadczonych pilotów co do większej prędkości i zwrotności skrzydeł. Efekt taki uzyskuje się między innymi, poprzez zmniejszenie powierzchni skrzydła. Skutkiem tego obciążenia współczesnych skrzydeł wyczynowych takich jak Hadron XX dochodzą do 7,5 kg/m2, a w Snake XX osiągają ponad 8 kg/m2! Jest to najwyższe i nieprzekraczalne obciążenie.
Skrzydła zmieniają znacznie swe zachowania wraz ze wzrostem obciążenia i każdy doświadczony pilot powinien to doskonale rozumieć. Największym zagrożeniem związanym z przekroczeniem maksymalnej masy startowej jest nadreaktywność skrzydła, Obrazową analogią pomiędzy rekreacyjnym, a mocno obciążonym wyczynowym małym skrzydłem jest samochód. Wyobraź sobie jazdę klasycznym autem osobowym z prędkością 120 km/h, a potem jazdę 180 km/h samochodem wyposażonym w małą, rajdową kierownicę. Obrót kierownicy o 15 cm jej obwodu w pierwszym przypadku spowoduje korektę toru jazdy, a w drugim skończy się najprawdopodobniej wypadnięciem z szosy. Analogicznie, im większe dociążenie skrzydła tym większa jego prędkość, a reakcje na działanie sterówką bardziej raptowne i dynamiczne.
UWAGA!!!
Sprawdź swoją faktyczną masę startową! Niektórzy piloci wyliczają swoją masę startową na podstawie mas podanych w katalogach, np: napęd 29 kg + skrzydło 6 kg + pilot 87 kg = około 120 kg. W praktyce okazuje się, że faktyczna masa startowa wynosi nawet kilkanaście kilogramów więcej. Zapominamy o ubraniu do latania, elektronice, plecaku do skrzydła, kluczykach do auta, kanapkach, zestawie ratunkowym. Ba! zdarza się, że zapominamy o tak podstawowych rzeczach jak masa paliwa, czy spadochronu zapasowego!
Dobra rada: raz na jakiś czas wejdź w pełnym rynsztunku gotowy do startu wraz z napędem i skrzydłem na wagę! Możesz być szczerze zdziwiony odczytem z wagi.