Każde skrzydło przeznaczone do latania musi przejść odpowiednie testy. Inne są przeznaczone do skrzydeł do latania swobodnego, inne do napędowych.
Także testy przechodzą niektóre inne elementy paralotni, jak uprzęże, spadochrony ratunkowe, karabinki, wyczepy.
@lojakpl
Testy skrzydeł paramotorowych
Część naszych paralotni paramotorowych przechodzi testy w locie wg normy EN 926-2, sprawdzające zachowanie skrzydeł w locie swobodnym. Testy te nie są najlepszym probierzem dla paralotni zaprojektowanych do latania z napędem, dlatego od lat trwały prace nad stworzeniem dla nich osobnych norm. Pod koniec 2011 i w marcu 2012 roku pojawiły się dwa rodzaje procedur testowych – francuski (DGAC) i niemiecki (uaktualniony LTF). Obecnie najczęściej korzystamy z procedur DGAC (Dopuszczenie ULM).
DGAC/ULM Approval
Dopuszczenie ULM (DGAC) wydawane jest na podstawie przejścia testów obciążeniowych (load test) oraz raportu z testów w locie z napędem, podczas którego w określonych warunkach meteorologicznych, przy maksymalnej masie startowej ocenia się:
- charakterystykę napełniania się czaszy
- zachowanie podczas startu
- parametry prędkości podczas lotu na wprost
- zachowanie podczas wprowadzania skrzydła w głęboki (dynamiczny) zakręt
- zachowanie podczas lądowania
- stabilność wzdłużną podczas sterowania w locie przyspieszonym
- stabilność wzdłużną podczas opuszczania lotu przyspieszonego
Sensowne procedury testowe i rzetelne podejście organów certyfikujących budzi zaufanie i przychylność producentów do tego standardu. Jest obowiązkowy na rynku francuskim i uznawany jest za miarodajny w coraz większej liczbie krajów.
LTF 23/05
Standard testów uzgodniony wstępnie na początku marca 2012 pomiędzy EAPR, DULV i PMA.
Trudności w znalezieniu wspólnego stanowiska pomiędzy tymi organizacjami (wzajemne podważanie zasadności certyfikacji) powodują, że producenci nadal nie wiedzą dokładnie czego się od nich oczekuje. Dopóki to nie nastąpi, nie będzie to zbyt chętnie wybierany standard na rynki inne niż niemiecki.
Kopiuj link
Testy skrzydeł swobodnych (EN, LTF)
Niektóre nasze paralotnie przechodzą testy według nowych norm europejskich EN:
- Flight test – EN 926-2:2005
- Load test – EN 926-1:1995
Wcześniej testowaliśmy skrzydła wg norm AFNOR.
Poniżej zamieszczamy tabelę, w której orientacyjnie porównane są zakresy poszczególnych testów.
Na rynku niemieckim obowiązują normy LTF (dawny DHV), które są bardzo zbliżone do norm EN, różnią się jedynie kilkoma mało istotnymi detalami. Od początku 2010 roku LTF stosuje takie same oznaczenia jak EN (A, B, C itd.)
Trwają prace nad całkowitym zunifikowaniem testów EN i LTF.
Głównym założeniem nowej normy EN jest ochrona pilotów z niewielkimi umiejętnościami. Dlatego w przypadku najbezpieczniejszych skrzydeł zwraca się uwage nawet na niewielkie odchylenia od pionu czy kierunku podczas wyjścia z poszczególnych prób.
W przypadku skrzydeł dla pilotów bardziej zaawansowanych ta tolerancja dość szybko sie powiększa.
Analiza wyników testów pozwoli na uzyskanie pełnego obrazu zachowania skrzydła w poszczególnych manewrach, każdy przeprowadzany w dolnym i górnym zakresie wagowym w locie swobodnym.
Szczegóły dotyczące certyfikatów dla konkretnych modeli skrzydeł i odpowiednie dokumenty znajdziesz przy opisie tych skrzydeł.
Autentyczność certyfikatu można potwierdzić na stronie www.para-test.com.
Numer i/lub nazwa certyfikatu wraz z klasą zamieszczona jest w tabelce znamionowej naklejonej na końcówce skrzydła.
Na skrzydle może się też znajdować osobna naklejka potwierdzająca certyfikat uzyskany według nowych norm EN. Na dole tej naklejki znajduje się diagram z wynikami w poszczególnych testach. Ponizej zamieszczamy opis klas paralotni i opis wszystkich 24 testów.
OPIS KLAS PARALOTNI
| klasa | właściwości lotne | wymagane umiejętności pilota |
|
A
|
Paralotnie z maksymalnym bezpieczeństwem pasywnym i o nadzwyczaj dobrych zachowaniach w locie. Paralotnie bardzo odporne na wytrącenie z normalnego stanu lotu.
|
Przeznaczone dla wszystkich pilotów, łącznie z pilotami na wszystkich poziomach szkolenia.
|
|
B
|
Paralotnie z dobrym bezpieczeństwem pasywnym i o dobrych zachowaniach w locie. Paralotnie posiadające pewną odporność na wytrącenie z normalnego stanu lotu.
|
Przeznaczone dla wszystkich pilotów, łącznie z pilotami na wszystkich poziomach szkolenia.
|
|
C
|
Paralotnie o umiarkowanie pasywnym bezpieczeństwie i z potencjalnie dynamicznymi reakcjami na turbulencje i błędy pilota. Powrót do normalnego stanu lotu może wymagać precyzyjnego działania pilota.
|
Przeznaczone dla pilotów zaznajomionych z techniką pilotażu, którzy latają aktywnie i regularnie oraz rozumieją konsekwencje latania paralotnią o zmniejszonym biernym bezpieczeństwie.
|
|
D
|
Paralotnie z wymagającymi właściwościami lotnymi i z potencjalnie gwałtownymi reakcjami na turbulencje i błędy pilota. Powrót do normalnego stanu lotu wymaga precyzyjnego działania pilota.
|
Przeznaczone dla pilotów zaznajomionych z techniką pilotażu, latających bardzo aktywnie, mających znaczne doświadczenie w lataniu w warunkach turbulencji, którzy rozumieją i akceptują ryzyko związane z użytkowaniem takich paralotni.
|
OPIS TESTÓW
Sprawozdanie z testów w locie (wg normy 929-2) zawiera wyniki 24 testów. W każdym z nich paralotnia otrzymuje klasę A, B, C, D lub F
Ogólna klasa paralotni odpowiada najniższej klasie uzyskanej w jakimkolwiek z testów.
Kategoria F (failure) oznacza, że paralotnia nia przeszła testu, czyli nie została zaliczona do żadnej z wyższych kategorii.
- Test nr 1 – ocena startu
- Test nr 2 – ocena lądowania
- Test nr 3 – prędkość w locie po prostej
- Test nr 4 – ocena siły i zakresu sterowania
- Test nr 5 – zachowanie podczas wyprowadzania z lotu z przyspieszaczem (nurkowanie i ewentualne podwinięcia)
- Test nr 6 – stateczość podczas lotu z wciśnietym przyspieszaczem i przy użyciu sterówek (czy występują podwinięcia)
- Test nr 7 – skuteczność wygaszania wahań poprzecznych
- Test nr 8 – zachowanie w łagodnych spiralach i przy wyprowadzaniu (zdolność powrotu do normalnego lotu)
- Test nr 9 – zachowanie w głębokim zakręcie (opadanie po dwóch obrotach)
- Test nr 10 – zachowanie podczas symetrycznego podwinięcia czołowego
- Test nr 11 – wyprowadzanie ze spadochronowania
- Test nr 12 – wyprowadzanie z dużych kątów natarcia
- Test nr 13 – wyprowadzanie z ustalonego przeciągnięcia
- Test nr 14 – zachowanie podczas asymetrycznych podwinięć czołowych
- Test nr 15 – zdolność do sterowania podczas asymetrycznych podwinięć czołowych
- Test nr 16 – tendencja do korkociągu przy prędkości trymowej
- Test nr 17 – tendencja do korkociągu przy niskiej prędkości
- Test nr 18 – wyprowadzanie z korkociągu
- Test nr 19 – zachowanie podczas przeciągnięcia linkami B i przy wychodzeniu
- Test nr 20 – zachowanie, sterowanie i wyjście z „dużych uszu”
- Test nr 21 – zachowanie, sterowanie i wyjście z „dużych uszu” podczas użycia przyspieszacza
- Test nr 22 – zachowanie przy wyjściu ze spirali
- Test nr 23 – alternatywne sposoby sterowania kursem
- Test nr 24 – ocena innych procedur i/lub konfiguracji lotu opisana w podręczniku użytkowania
Zachęcamy do głębszego zapoznania się z metodami testów i sposobem ocen. Na ich podstawie można poznać pełen obraz zachowań skrzydła w locie. Ponieważ norma nie została jeszcze przetłumaczona na język polski, trzeba poszukac w sieci skrótów tej normy (w języku angielskim) – tu jest jeden z nich
Kopiuj link
Testy uprzęży
Uprzęże testowane są zgodnie z normą EN 1651/LTF. Jak to wygląda możecie zobaczyć na poniższym filmie.
Kopiuj link
Zobacz film