11 kwietnia 2021
Test Warpa
W niemieckim czasopiśmie Paramotor ukazał się test naszego Warpa. Jest rzetelny i rzeczowy więc zachęcamy by się z nim zapoznać.
Dudek Warp
Jako jedenasty model w aktualnym portfolio skrzydeł PPG Dudka, ta wyczynowa paralotnia jest bliska idealnego połączenia wydajności Hadrona XX ze zwrotnością Snake XX. PARAMOTOR miał okazję porównać ze sobą dwa rozmiary Warpa.
Po serii fajerwerków z 2015 roku (Nucleon XX, Snake XX i Hadron XX), Dudek dał sobie prawie cztery lata na stworzenie nowego wyczynowego skrzydła pod napęd. Nowa nazwa oraz pozostawienie wszystkich poprzednich modeli w ofercie podkreślają, że w przypadku Warpa nie chodzi tylko o rozwinięcie jakiejś istniejącej paralotni. Warp to rasowa wyścigówka o dużym wydłużeniu (6.0), przeznaczona dla wrażliwych rąk zawodników i doświadczonych, często latających pilotów. Ponieważ autor tego artykułu regularnie lata na Hadronie XX, ta paralotnia będzie stanowiła odniesienie do dwóch testowanych Warpów.
Projekt i konstrukcja
Warp jest produkowany w ośmiu (!) precyzyjnie skalowanych rozmiarach, pokrywających zakres wagowy od 75 do 145 kg. Dodatkowo dla bardzo doświadczonych zawodników Dudek oferuje również rozszerzony zakres. Zaczyna się on od niewielkiej powierzchni tylko 14 m² dla masy startowej 120 kg, a kończy wersją 24 m² dla wagi 165 kg. My przetestowaliśmy Warpy w rozmiarach 16 i 18, co przy masie startowej około 103 kg (start z nóg) dawało środkowy i górny zakres certyfikowanego obciążenia. Podstawą dla dobrych osiągów tej paralotni jest duże wydłużenie skrzydła, wynoszące 6.0, przy czym w porównaniu z Hadronem XX ten współczynnik został nieznacznie zmniejszony. Jednocześnie łuk czaszy jest nieco mniej wysklepiony niż w Hadronie XX. Jak wszystkie ostatnie modele Dudka, również Warp stosuje opatentowany przez Ozone profil „Shark Nose”. W przeciwieństwie do Hadrona XX, typowy wklęsły kształt lekko przesuniętych do tyłu wlotów utrzymuje tylko jeden pręt zamiast dwóch skrzyżowanych. Jak po wielokroć udowodniono, Shark Nose zapewnia prawie stałe ciśnienie wewnątrz płata w szerokim zakresie kątów natarcia i przy bardzo różnych prędkościach.
W kwestii olinowania Dudek wraca do sprawdzonego schematu hybrydowych trzech rzędów, co w porównaniu z Hadronem XX wymaga dodatkowych kilku metrów linek. Według firmy ma to umożliwiać optymalne kształtowanie profilu w pełnym zakresie prędkości. Dzięki temu już nie są potrzebne długie pręty usztywniające Hadrona XX; zmniejsza to zauważalnie wagę skrzydła, Warp jest też łatwiejszy i mniejszy do spakowania. Końcowy efekt całkowicie uzasadnia decyzję konstruktora – w bezpośrednim porównaniu z Hadronem XX, Warp całkiem dobrze wypada w kwestii zużycia paliwa.
Taśmy nośne to centralna sterownia Warpa – przy swoich wszystkich mocowaniach i wielu bloczkach do sterowania 2-D, przyspieszacza, trymerów itd. nie mają wiele wspólnego z taśmami tradycyjnego skrzydła swobodnego. Niemniej jednak, konstruktor starał się zmniejszyć stopień ich skomplikowania, a tym samym ryzyko błędów pilota. W porównaniu do Hadrona XX, zniknęły uchwyty TST, usunięty został też kontrowersyjny system AFS. Z drugiej strony, Warp jest standardowo wyposażony w „Power Attack”, automatycznie otwierający trymery przy wciśnięciu speeda. W momencie dostawy sterowanie PA jest dezaktywowane pętlami na taśmach. Każda z taśm nośnych ma siedem (!) wysokiej jakości bloczków Ronstan do speeda (2), trymera (3) i systemu PA (2). Ponadto jest też ósmy bloczek do sterowania 2-D. Mimo to waga taśm (385 gramów) została znacznie zmniejszona w porównaniu z Hadronem XX. Wolne końce wymiennych tasiemek trymerów można mocować do taśm za pomocą małych magnesów, lepiej zapobiegających trzepotaniu w locie niż elastyczne paski poprzednich skrzydeł Dudka. Uchwyty hamulców są przypinane do taśm sprawdzonymi neodymowymi magnesami. Zestaw materiałów użytych w produkcji czaszy i linek odzwierciedla wysokie standardy jakości producenta. Jak zwykle, Dudek i tym razem potwierdza swoje zasady wzorowym wykonaniem każdego szczegółu.